وبلاگ تخصصی مهندسی صنایع

▪ Create : با این گزینه ما می توانیم فضای خالی روی دیسک را پارتیشن بندی نماییم . ـ گزینه Creat ▪ as : که یک لیست پایین رو می باشد دارای دو گزینه Logical Partition ( پارتیشن منطقی ) و Primary Partition ( پارتیشن اولیه ) می باشد . پارتیشن اولیه برای نصب سیستم های عامل و پارتیشن منطقی برای هر منظوری اعم از ذخیره سازی داده ها و نصب برنامه ها و … می باشد . (ما می توانیم سیستم های عامل خود را بر روی پارتیشن منطقی هم نصب کنیم یعنی اینکه اگر پارتیشن اولیه داشتیم و خواستیم بقیه پارتیشنها را در پارتیشن گسترده به صورت منطقی تقسیم بندی کنیم مشکلی برای نصب چند سیستم عامل پیش نخواهد آمد . )
ـ گزینه Partition Type : نیز یک لیست پایین رو می باشد . توسط این گزینه ما می توانیم نوع سیستم فایل پارتیشن را مشخص نماییم .
ـ Fat : قابل تشخیص توسط تمامی سیستم عاملها
ـ Fat۳۲ : قابل تشخیص توسط سیستم عامل ویندوز ۹۸ و بالاتر
ـ NTFS : قابل تشخیص توسط ویندوز های ۲۰۰۰ و XP ( NTFS . ۰۴ توسط ویندوز NT قابل شناسایی است ) EXT۲ , ۳ - swap : سیستم فایل های مخصوص سیستم عامل لینوکس UnFormatted : یعنی ساختن پارتیشن تنها و اختصاص فضایی برای یک پارتیشن بدون سیستم فایل
در جعبه مخصوص Label می توانیم یک لیبل یا نام برای پارتیشن انتخاب نماییم . این نام می تواند تا ۳۲ کاراکتر الفبایی برای NTFS و ۱۶ کارکتر الفبایی برای EXT۲ , ۳ و ۱۱ کاراکتر الفبایی برای سایر پارتیشنها باشد .
در بخش SizeBox می توانیم اندازه پارتیشن خود را به واحد مگابایت وارد نماییم یا اینکه در روبروی آن درصد فضایی را که می خواهیم به پارتیشن مذکور اختصاص دهید را بنویسیم . در بخش Cluster size سعی می کنیم همان سایز Default را رعایت نماییم تا خود برنامه بر اساس استاندارهای همان سیستم فایل اندازه کلاسترها تعیین نماید .
در بخش Drive Letter نام درایو مربوطه را وارد می نماییم یا همان پیش فرض سیستم را قبول می کنیم .
در فریم مربوط به Position می توانیم مشخص نماییم که پارتیشن ما از انتهای فضای خالی تقسیم بندی شود یا از ابتدای فضای خالی .
ـ Delete : از این گزینه برای پاک کردن یک پارتیشن استفاده می شود .
ـ UnDelete : در صورت پشیمانی از پاک کردن یک پارتیشن می توانیم از UnDelete استفاده نماییم . اگر در جعبه گفتگوی ظاهر شده گزینه Delete and Secure Erase را علامت زده باشیم ، آن پارتیشن دیگر قابلیت Unerase یا UnDelete خود را که همان بازگرداندن پارتیشن پاک شده می باشد را ازدست خواهد داد . با انتخاب این گزینه تمام آنچه که در پارتیشن مذکور وجود دارد ( داده ها ) از بین خواهد رفت و قابل بازیابی و برگشت نخواهد بود .
ـ Label : توسط این گزینه لیبل و نامی را برای پارتیشن خود انتخاب نموده یا تعویض می نماییم .
ـ Format : با این گزینه می توانیم یک پارتیشن را با سیستم فایل انتخابی خودمان فرمت نموده و یک نام یا لیبل نیز برای آن انتخاب نماییم .
ـ Convert : با این گزینه می توانیم نوع سیستم فایل پارتیشن منتخب را به سیستم فایل دیگر تبدیل نماییم . ما می توانیم سیستم فایل های پایین تر را به بالاتر Convert نماییم . اگر بخواهیم پارتیشنی را که سیستم فایل آن NTFS می باشد به FAT۳۲ تبدیل کنیم باید ابتدا آن پارتیشن را پاک کنیم سپس مجدداً با FAT۳۲ پارتیشن بندی نماییم .
ـ Merge : با این گزینه می توانیم دو پارتیشن را با هم یکی کنیم و به هم پیوند دهیم تا یک پارتیشن شوند .
لازم به چند نکته مهم توجه نماییم :
ـ ما می توانیم Fat را با Fatr۳۲ به هم پیوند دهیم و NTFS را هم با NTFS با هم متصل نماییم ، یعنی نمی توانیم NTFS را به Fat یا FAT۳۲ پیوند دهیم . اگر بخواهیم یک Fat۳۲ را Ntfs به هم پیوند دهیم ابتدا باید Fat۳۲ را به NTFS تبدیل ( Convert ) نماییم سپس Merge کنیم . ضمناً نسخه های NTFS هم باید یکی باشد یعنی نمی توانیم NTFS . ۰۴ ویندوز NT را با NTFS جدید ویندوز های ۲۰۰۰ و XP پیوند دهیم .
ـ با توجه به میزان داده های موجود در پارتیشنهایی که قرار است با پیوند بخورند ممکن است انجام این عمل طولانی شود حتی بیش از یک ساعت نیز طول بکشد . لذا در صورت طولانی شدن عمل ، هرگز کامپیوتر خود را خاموش یا ری استارت نباید کرد تا عمل پیوند تمام شود .
ـ هرگز پارتیشنی را که حاوی فایلهای سیستمی می باشد و یا اینکه Compressed ( فشرده شده ) می باشد را با پارتیشن دیگر پیوند نمی دهیم .
ـ پارتیشن های NTFS باید دارای یک ویرایش ( Version ) و ظرفیت کلاستر برابر باشند . برای اطلاع از این وضعیت می توانیم با کلیک راست بر روی پارتیشنهای مذکور و انتخاب گزینه Properties ( تب NTFS info ) این دو مورد را با هم بسنجیم . سپس در مرحله اجرا ، در فریم Merge Options پارتیشنی را که می خواهیم پیوند بخورد را مشخص نماییم . با انتخاب هر پارتیشن اطلاعات آن پارتیشن در یک پوشه جداگانه بر روی یک درایو دیگر ذخیره خواهد شد که ما می توانیم این پوشه یا فولدر را در فریم پاینیی به عنوان NewFolder وارد نماییم . در فریم آخر نوع سیستم فایل پارتیشن جدید را مشخص می نماییم و OK را کلیک می کنیم .
ـ Split : این گزینه برعکس گزینه Merge عمل می کند . با این گزینه ما می توانیم یک پارتیشن بزرگ را به دو یا چند پارتیشن دیگر تقسیم نماییم . این عمل را در مورد پارتیشنی که اکتیو است و یا دارای فایلهای سیستم عامل می باشد انجام نمی دهیم . (قبل از انجام این کار نیز همچون گزینه Move/Resize ، باید از طریق گزینه Windows Defragmenter در منوی Partition عمل دفراگ درایو مورد نظر را انجام دهیم. )در جعبه گفتگو حاصل از کلیک گزینه Split در تب Data ما می توانیم فایلها یا فولدرهایی را که می خواهیم در پارتیشن جدید قرار گیرند را به پنجره طرف راست ( New Partition ) منتقل کنیم . در بخش فوقانی همین قسمت نیز دو گزینه دیگر وجود دارد که می توانیم نام لیبل و نوع پارتیشن خود را اعم از Primary یا Logical را انتخاب نماییم . در تب Size نیز سایز و ظرفیت مربوط به پارتیشن جدید را مشخص می نماییم و Ok را کلیک می کنیم . میزان اطلاعات موجود برروی پارتیشن فعلی با پارتیشن هایی که بعداً ساخته خواهد شد سازگاری داشته باشد . یعنی به اندازه معقول باشد که اطلاعات در آن به راحتی جای گیرد .
ـ Properties : پنجره ای که با انتخاب این گزینه گشوده می شود صرفاً اطلاعاتی درباره پارتیشن انتخابی است که می تواند برایمان مفید باشد .
ـ Check for errors : از طریق این گزینه می توانیم از اشکالات و ایرادات احتمالی موجود در پارتیشن انتخاب شده مطلع شویم .
ـ MS_ScanDisk : بوسیله این گزینه می توانیم برنامه ScanDisk ویندوز خود را برای کنترل اشکالات احتمالی موجود در پارتیشنها فعال نماییم .
ـ Windows Defragmenter: با انتخاب این گزینه می توانیم برنامه DiskDefragmenter ویندوز را برای دفراگ نمودن یک پارتیشن فعال نماییم . ( این گزینه را حتماً قبل از اجرای Move/Resize یا Split اجرا می نماییم )
ـ Advanced : این گزینه دارای زیر مجموعه چندگانه می باشد که عبارتند از :
۱) Bad Sectors Retest : برای کنترل مجدد بدسکتورهای احتمالی موجود در پارتیشن .
۲) Hide Partition : برای مخفی نمودن پارتیشن .
۳) Resize Root Directory : این گزینه وقتی فعال می شود که پارتیشن هایی به صورت Fat۱۶ که مخصوص سیستم عامل منسوخ شده DOS۶۲۲ می باشد، بر روی هارد دیسک خود داشته باشیم . عددی که در New Capacity وارد می شود خودبخود برای مطابقت با سایز کلاسترها روند می شود .
۴) Set Active : برای فعال و اکتیو نمودن یک پارتیشن به کار می رود . معمولاً این کار را برای پارتیشنهای از نوع Primary انجام می دهند تا قابلیت بوت داشته باشند .( مخصوصاً درایو C: ) ۵ـ Resize Clusters : با این گزینه می توانیم سایز کلاسترها را کم یا زیاد کنیم .( کلاستر نوعی واحد ذخیره سازی است . هر کلاستر از تعداد ثابتی سکتور ( ۲ تا ۸ عدد ) تشکیل می گردد . کلاستر کوچکترین واحدی است که سیستم عامل می تواند آن را مدیریت کند هرچند که خود از سکتور تشکیل گردیده است . )
ـ منوی Tools : گزینه اول این منو Drive Mapper می باشد . این گزینه هیچ اقدامی درباره ساخت یا پاک نمودن و یا … پارتیشنها ندارد . مهمترین کاری که انجام می دهد این است که در صورتیکه پارتیشنی ( درایوی ) کم یا زیاد گردد مشخصاً برنامه هایی که در آن درایو با نام مشخص نصب شده اند توسط سیستم عامل قابل دسترسی نخواهند بود . زیرا یا درایو جدیدی به مجموعه درایوها اضافه شده است و یا درایوی کم شده است بنابراین نام بعضی از درایو ها تغییر یافته است . اصلاح این آدرسها توسط Drive Mapper انجام شده و آدرس اخیر به آن داده می شود .
به عنوان مثال درایو سی دی رام شما G: می باشد . اگر ما پارتیشنی به هارددیسک خود اضافه نماییم مسلماً درایو CDROM ما H: خواهد شد . برنامه هایی که از درایو CDROM برای استفاده می کنند و یا سیستم عامل برای تغذیه فایلهای سیستمی خود هنگام نصب برنامه های جدید از درایو مربوط می خواهد حتماً باید آدرس آنها تعویض شود و این کار سنگین توسط Drive Mapper انجام می گردد و یا مثال دیگر اینکه . فرضاً ما تعدادی از برنامه ها را در درایو E: نصب نموده ایم و از طرفی درایو D: را با برنامه PartitionMagic به قسمت تقسیم نموده ایم (Split ). با این کار نام درایو E: به F: تبدیل می شود و برنامه های نصب شده در این درایو توسط سیستم عامل در آدرس درایو E:… قابل دسترسی نخواهد بود . بازسازی و بروز آوری این آدرسها توسط Drive Mapper انجام می شود . گزینه دوم BootMagic Configuration می باشد . برای فعال شدن این گزینه باید آن را جداگانه از روی سی دی نصب برنامه MaigicPartition ۸.۰ در دایرکتوری BTMagic setup \ setup.exe نصب کنیم . با این گزینه ما می توانیم برای اجرای چند سیستم عامل بر روی سیستم خود اقدام کنیم . این کار به کمک پنجره اصلی برنامه که ساده و گویا است انجام می شود . BootMagic برنامه ای همانند SYSTEM COMMANDER می باشد که کار مدیریت بوت چندگانه را با ایجاد منوهای بوت انجام داده و حق انتخاب سیستم عامل دلخواه را به کاربر می دهد .
گزینه سوم Creat Rescue Disks می باشد که بوسیله آن می توانیم دیسکت استارت آپ یا ریسک دیسک BootAble برای خود بسازیم تا در مواقع مورد نیاز از آن استفاده نماییم .